Het fotograferen vanuit een (vogel)kijkhut had ik al eens eerder gedaan, alleen heb ik toen eekhoorns gefotografeerd.
Destijds heb ik een kijkhut gehuurd van Theo Vanden Wyngaert in België en dat is me goed bevallen. Een schappelijke prijs om eekhoorns in een mooie setting te fotograferen.
Het bos waar de eekhoornhut stond bestaat niet meer door ziekte in de bomen.
Gelukkig heeft Theo tegenwoordig twee ontzettend mooie alternatieven voor de eekhoorns. Namelijk een ijsvogel en buizerd hut. Beide hutjes staan op een paar 100 meter afstand van elkaar.
Dit is natuurlijk ideaal en op die manier kun je zelfs twee hutten op 1 dag bezoeken.
In de ochtenduren zijn de ijsvogels onder mooie lichtomstandigheden te fotograferen. In de middaguren valt het licht schitterend op de setting van de buizerdhut.
Leonie, mijn vrouw, had ook interesse om mee te gaan, dus onze keuze was vlug gemaakt. We zouden beide hutten op 1 dag bezoeken en ijsvogels en buizerds gaan fotograferen.
Het contact met Theo was vlug via Facebook gelegd en de afspraak stond net zo snel vast.
Twee dagen voordat we wilde gaan werd er ontzettend slecht weer afgegeven. Kort contact met Theo volgde en gelukkig waren beide hutten een dag eerder ook nog beschikbaar. Dus we zouden een dag eerder gaan fotograferen.
Theo stuurde ons de benodigde informatie en een routeplan waarmee we op plek van bestemming konden komen.
De ijsvogelhut
Om half 8 's ochtends stond Theo ons al op te wachten op de afgesproken plek.
Hij gaf ons een korte rondleiding hoe we van de ijsvogelhut naar de buizerdhut konden komen. Bij de buizerdhut kregen we de prooi voor de buizerds overhandigd inclusief mes. De kwartel, die als prooi zou dienen, moest eerst nog in stukken gesneden worden.
Het gezicht van Leonie sprak boekdelen, de kwartel in stukken snijden zou 's middags mijn taak worden.
Bij de ijsvogel hut werd er door Theo gezorgd dat de visjes die als prooi diende, los werden gelaten in een geprepareerde plek in het water.
Boven deze plek stond een tak die als landingsplaats diende voor de ijsvogel. Tegen de oever stond een tafel waar enkele takken en bakstenen lagen. Hiermee konden we zelf een opstelling maken qua takken die als landingsplaats voor de ijsvogels diende. We hebben geprobeerd om een setting te maken van losse takken. Maar daar is uiteindelijk geen gebruik van gemaakt door de ijsvogels.
De ijsvogelhut is groot genoeg voor twee personen. Voorzien van twee tuinstoeltjes. Ruimte voor tassen is er niet veel en deze zul je onder je stoel moeten proberen te krijgen.
Het meenemen van een rijstzak of balhoofd is aan te raden. Een statief kun je namelijk niet kwijt.
Voor het raam heeft Theo een balk met gaten geplaatst waarmee je door middel van bout en vleugelmoer je balhoofd kunt plaatsen. Heb je geen bout met vleugelmoer, Theo stelt deze op verzoek ter beschikking.
Wachten
En dan zit je daar met twee man in het hutje, wachten, wachten en nog eens wachten.
In eerste instantie heb ik wat instellingen qua belichting geprobeerd zodat ik ready to go was om te fotograferen als er een ijsvogel ten tonele kwam. Maar als dat gedaan is, dan zul je echt moeten wachten. De natuur laat zich niet leiden.
Na anderhalf uur begin je wel een beetje te twijfelen. Maar plots meende we toch iets "blauws" voorbij te zien flitsen. Camera de juiste kant op gericht, ingezoomd en jawel hoor. Daar zat de eerste ijsvogel aan de overkant van de vijver.
Het duurde uiteindelijk nog ruim een half uur voordat we in de gaten hadden dat er een ijsvogel op een van onze takken zat.
Plots meende we een plons te horen. We zagen water voor ons bewegen, maar konden niets gevonden krijgen. Maar na enkele minuten kwam de aanstichter terug op de plek waar we graag wilde. De ijsvogel ging lekker op de stok zitten en de omgeving verkennen.
In eerste instantie hebben we de rust bewaart, nog niet meteen fotograferen en zelf genieten.
De eerste foto's hebben we gemaakt met de stille modus van onze camera's. Toen eenmaal de ijsvogel(s) terug bleven komen konden we onze gebruikelijke instellingen gebruiken.
Vanaf dat moment is de ijsvogel fotograferen niet meer zo moeilijk. Wachten tot deze op zijn plekje zit en je kunt je foto's maken.
De uitdaging komt er na. Dan ga je proberen om de ijsvogel in de vlucht, of tijdens het duiken te fotograferen.
Credits voor Leonie, het is haar een paar keer goed gelukt om de ijsvogel te fotograferen als deze uit het water terug komt nadat er een duik heeft plaats gevonden. Wil je deze foto's eens zien, kijk dan eens op haar website in haar portfolio.
Instellingen
De instellingen die ik hoofdzakelijk gebruikt heb voor het fotograferen van de ijsvogel waren enigszins verschillend. Zat de ijsvogel op de stok dan volstond een sluitertijd van 1/250 tot 1/320 prima. Diafragma op F/5.6 en de iso stond op auto iso.
Zodra ik ging proberen het duiken vast te leggen, dan diende je sluitertijd vlug naar de 1/3200 te gaan, diafragma bleef gelijk en de auto iso bleef uiteraard ook zijn werk doen, al was je iso beduidend hoger.
Verder heb ik er bewust voor gekozen om belichtingscompensatie toe te voegen aan mijn foto's. In de meeste gevallen gebruikte is +0,7 of +1.0 belichtingscompensatie om de foto iets lichter te maken.
Verder heb ik na een tijdje fotograferen ook nog even gefilmd op het moment dat de ijsvogel op een stok zat. het idee schoot me zomaar binnen en de mogelijkheid op de camera heb ik toch. Dus ook dat meteen geprobeerd.
Ik heb hierbij de camera op een vaste plek gericht. Scherp gesteld en vervolgens de auto focus uitgeschakeld. Met een sluitertijd van 1/60, diafragma F/5.6 en ook weer auto iso heb ik op die manier gefilmd.
Richting 12 uur begon de activiteit aanzienlijk minder te worden van de ijsvogels. We hebben het nog even aangekeken. Maar een half uurtje later vonden we het fijn om te stoppen met de ijsvogel fotograferen. Even de benen strekken, een boterhammetje te eten. Hierna zouden we naar de buizerdhut lopen om daar de middag door te brengen.
IJsvogel fotograferen, wat heb je nodig?
Als je naar de ijsvogelhut van Theo wil gaan dan heb je de volgende zaken nodig:
- Camera met een flinke telelens. Een telelens van 400-500 mm is echt nodig voor een full frame camera, op een cropcamera kan het iets minder.
- Kleding aangepast op de buitentemperatuur. De hutjes zijn wind en waterdicht, maar niet geïsoleerd dus het is er net zo warm/koud als het buiten is.
- Balhoofd of rijstzak om je camera op te leggen of te bevestigen.
- En denk uiteraard ook aan de inwendige mens. Wij moesten best even wachten en een bakje koffie tussendoor met een boterhammetje is dan zeker wel lekker.
Heb je interesse om eens een vogelkijkhut te huren van Theo neem dan gerust contact met hem op via zijn website of Facebookpagina.
Geef een reactie